Goede berichten uit de Eiffel

(Tekst en foto’s Edwin Verdoold) Elk jaar in juni gaan leden van de vliegvisafdeling gezamenlijk naar de Duitse rivier de Kyll om het geleerde in de praktijk te brengen. Ook dit jaar.

Met vier man was het een kleiner groepje dan normaal, maar dat mocht de pret niet drukken. Deze vier vliegvissers reisden af naar Densborn.  

Hoewel het in de week voor ons vertrek erg regenachtig was in de Eiffel, arriveerden wij met warm weer en een stralend zonnetje. Dit ging gepaard met af en toe een buitje in de nacht. Beter kan je het niet treffen toch? Na een tussenstop in Gerolstein voor de benodigde vergunningen, reden we door naar het hotel in Densborn. Wij waren de laatste gasten van het hotel. Dat wil zeggen, de laatste bij dit personeel, want na vele jaren werken ging de eigenaresse met pensioen. Slecht nieuws voor ons, maar gepakt met een afscheidscadeau stapten we het hotel-restaurant binnen om hier een visweekend met de vliegvisafdeling door te brengen.

Na een warm welkom en de nodige herinneringen te hebben opgehaald, kregen we goed nieuws te horen: het hotel-restaurant (op 50 meter van het water!) werd voortgezet door een nieuwe eigenaar met waarschijnlijk dezelfde opzet. Dit was heugelijk nieuws want na de corona zijn er aardig wat hotels en restaurants gesloten in de Eiffel door de terugloop van bezoekers.

Met dit goede nieuws kon de dag al niet meer stuk, dus opgewekt gingen we naar het water. Hoewel de enorme overstroming van een aantal jaren geleden hier flink had huisgehouden in de rivier, was de visstand inmiddels aardig hersteld. Een knap staaltje veerkracht van de natuur, prachtig om te zien. Er is nu een leuk bestand aan jonge en ook wat grotere bruine forellen aanwezig, maar ook kopvoorn, vlagzalmen en barbelen zitten er voldoende.

De lijnen gingen te water en al snel wist iedereen een visje te vangen, recht voor het hotel langs de rivier. Hoewel de stromingen en de wierbedden het ons op dit stuk water niet makkelijk maakten werd het toch een succesvolle eerste dag vliegvissen. Tegen de schemering waren de eerste grote witte meivliegen goed te zien, vele stijgers waren zichtbaar en een goede droge imitatie van de meivlieg werd vaak gretig gepakt.

Dat de forellen sluw en voorzichtig waren was wel duidelijk. Zodra je een vis miste door te laat aan te slaan dan verdween de vis voor geruime tijd onder water alvorens weer naar het aas te stijgen. Ook de stroomversnellingen en oevers met overhangende takken werden secuur uitgevist wat de nodige vangsten opleverde. Met zo'n 70% van de vangst op de droge vlieg is het vliegvissen een waar genot. De overige vangsten werden gedaan op nymphen met de Czech Nymphing techniek. Het was een heerlijke vliegvisvakantie, waarbij ook de inwendige mens niks tekort kwam met al die heerlijke schnitzels en biertjes uit de keuken van het hotel. Dus ook volgend jaar komen we zeker terug!